16.یه تجربه...

16.

اگر کسی اونقدر براتون مهم شد که خواستین کامل بشناسینش وببینید نگاهش به "زندگی" چیه،در مورد یکی از مشکلاتتون،چالشاتون یاتعارضاتتون باهاش صحبت کنید. منتظر راه حل نباشید،نه!

فقط ببینید به مشکل شما چطوری نگاه می کنه؟نگاهش چه شکلیه؟چقدر می تونه به موضوع عمیق نگاه کنه،عمق نگاهش چقدره؟!!

فقط گوش کنید،خیلی سخت نیست.

این پاسخ همه ی شناخت اون آدم از خودش،نوع قضاوتش در مورد دیگران،نوع تعاملش بامحیط وپدیده ها واتفاقات پیش رو،انتظاراتش از زندگیه،تفاوت هاش باشماوتفاوت های شما با اون و از همه مهم تر معنی و مفهوم "زندگی" از دیدگاه اون آدمه.

حالا این آدم کفشاشو داده به شما که باهاشون راه برید.

شما هم کفشاتون بدید!نترسید واعتماد کنید.

بعد از این دیگه تصمیم با شماست،می تونید،می خواید،... که همه ی عمر رو با این آدم راه برید؟

فقط خداوکیلی بعدش جنبه داشته باشید وقضاوت نکنید!حق این کار رو ندارید!هیچ وقت،هرگز!!!

این تمام تجربه منه.

پ.ن:

همه ی آدما با هم متفاوتن،هیچ آدمی شبیه اون یکی نیست."زندگی" یعنی نوع نگاه و واکنش مابه این تفاوت ها .این پیش فرض منه!